Moja Mała Ojczyzna

Daleko na zachodzie,

gdzieś za oceanem

leży Zagłębie kremowe.

Za zachodnią granicą w Nadrenii

leży Zagłębie Ruhry,

my też mamy swoje Zagłębie,

kiedyś Czarnego złota, dzisiaj kultury.

Ziemia bogata kiedyś

w surowce i różne minerały,

ołów, cynk, węgiel, srebro,

już ich nie ma.

Powstawały kopalnie, cementownie,

huty szkła i stali,

była praca, wszyscy pracowali.

Dzisiaj nie ma pracy,

szukają jej Zagłębiacy,

bieda do ich domu zagląda.

Po przemianach takie czasy nastały,

tam, gdzie były kopalnie,

tylko szyby po nich zostały,

więcej ekologii niż przemysłu ciężkiego,

chociaż w Hucie Katowice

kominy jeszcze dymią,

tutejsze lasy dostarczają nam tlenu.

Zamki i ich warownie,

Smoleń, Rabsztyn, Ogrodzieniec, Będzin

wśród piękniejszych skał wapiennych,

w krajobraz Zagłębia się wpisują.

Natura utworzyła piękno tej ziemi,

wzgórza, wyżyny i jej jezior nie brakuje,

tyle tu zieleni i ten piasek w Błędowie,

w znanej Polsce pustyni.

Przez środek tejże pustyni

płynie Biała Przemsza,

jest tak bajecznie,

niczym sen z Tysiąca Jednej Nocy.

Mieszkańcy przywiązani do tej ziemi,

poeci tutaj w Zagłębiu

czerpią z niej natchnienie.

Żyje się tu w harmonii z naturą,

i ten ciągły kontakt z kulturą.

Poetyckie spotkania

i inne kulturalne imprezy

dostarczają rozrywki i cennej wiedzy.

Choć surowce już się wyczerpały,

widać jeszcze tej ziemi bogactwo,

skoro tylko przyjdzie świt

budzi się przyroda i jej ptactwo.

Jest tak przyjemnie i gwarno.

Wysoko nad ziemią,

 unoszą się różnej maści gołębie,

ta ziemia to nasze Zagłębie.

Jak serce dla niej

koło Grodka na górze Dorotka,

nieustannie bije źródełko,

Zagłębiowska Ziemio,

jesteś naszą perełką.

Brynica i Przemsza,

Czarna i Biała,

jak srebrzysta wstęga,

jak Wisła Kraków,

całą ją opasała,

wyznacza jej granice

jak daleko sięga.

Dąbrowa Górnicza, Sosnowiec, Będzin,

Trójmiasto Zagłębia,

obok tych miast

Stare Miasto Czeladź leży,

jeszcze Średniowiecze pamięta,

wiek w stuleciach tutaj się mierzy.

Zamki, pałace, budowle sakralne

przetrwały setki już lat,

nie tylko Zagłębiu znane.

Zagłębiowska Ziemia jak by inny świat,

czyste powietrze i jej woda

niezwykła ta ziemia i cała jej przyroda.

Mówi się tutaj

zawsze poprawną polszczyzną,

Zagłębiowska Ziemia,

moja Mała Ojczyzna.

Sąsiadowi za rzeką,

może wydaje mu się obcy,

Ślązacy i Zagłębiacy

to tacy sami Polacy.

Chociaż podkreślają swoją odrębność,

Polskę mamy tylko jedną,

na złe i na dobre,

Ojczyznę naszą kochaną,

nasze wspólne dobro.